قیمت ویژه برای عمده فروشی پلاستیک Borad PA6/PA66 میله نایلون

اگر چیزی وجود داشته باشد که هر علاقه‌مند به تناسب اندام، ورزشکار و علاقه‌مند به فضای باز عاشق آن باشد، آن لباس مصنوعی است. به هر حال، موادی مانند پلی‌استر، نایلون و اکریلیک در جذب رطوبت عالی هستند، به سرعت خشک می‌شوند و واقعاً بادوام هستند.
اما همه این مواد مصنوعی از پلاستیک ساخته شده‌اند. وقتی این الیاف می‌شکنند یا لوله می‌شوند، رشته‌های خود را از دست می‌دهند که اغلب در منابع خاک و آب ما قرار می‌گیرند و باعث مشکلات سلامتی و زیست‌محیطی می‌شوند. هر چقدر هم که مراقب باشید، مقصر اصلی همه این ذرات سست درست در خانه شماست: ماشین لباسشویی شما.
خوشبختانه، چند راه آسان برای جلوگیری از آلوده شدن کره زمین توسط میکروپلاستیک‌ها با هر چکمه وجود دارد.
همانطور که از نامش پیداست، میکروپلاستیک‌ها قطعات کوچکی از پلاستیک یا الیاف پلاستیکی هستند که معمولاً با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند. بنابراین، مبارزه برای جلوگیری از انتشار آنها به اندازه مخالفت با نی یا کیسه‌های پلاستیکی جذاب نیست - تلاشی که اغلب با تصاویر دلخراش لاک‌پشت‌های دریایی که در میان زباله‌ها خفه می‌شوند همراه است. اما الکسیس جکسون، زیست‌شناس دریایی، می‌گوید که میکروپلاستیک‌ها همچنان یک تهدید بزرگ برای محیط زیست ما هستند. او می‌داند: او دارای مدرک دکترا است. در زمینه بوم‌شناسی و زیست‌شناسی تکاملی، پلاستیک‌های موجود در اقیانوس‌های ما به طور گسترده در سمت او به عنوان مدیر سیاست‌های دریایی برای شعبه کالیفرنیای مجله حفاظت از طبیعت مورد مطالعه قرار گرفته‌اند.
اما برخلاف خرید نی‌های فلزی یا جمع‌آوری کیسه‌های قابل استفاده مجدد، راه حل این مشکل میکروسکوپی مشخص نیست. اولاً، میکروپلاستیک‌ها آنقدر کوچک هستند که تصفیه‌خانه‌های فاضلاب اغلب نمی‌توانند آنها را فیلتر کنند.
وقتی آنها از بین می‌روند، تقریباً همه جا هستند. آنها حتی در قطب شمال نیز یافت می‌شوند. آنها نه تنها ناخوشایند هستند، بلکه هر حیوانی که این رشته‌های پلاستیکی ریز را بخورد، می‌تواند دچار انسداد در دستگاه گوارش، کاهش انرژی و اشتها شود که منجر به توقف رشد و کاهش عملکرد تولید مثلی می‌شود. علاوه بر این، نشان داده شده است که میکروپلاستیک‌ها مواد شیمیایی مضر مانند فلزات سنگین و آفت‌کش‌ها را جذب می‌کنند و این سموم را به پلانکتون‌ها، ماهی‌ها، پرندگان دریایی و سایر حیوانات وحشی منتقل می‌کنند.
از آنجا، مواد شیمیایی خطرناک می‌توانند به زنجیره غذایی بالا بروند و در شام غذاهای دریایی شما ظاهر شوند، تازه آب لوله‌کشی هم همینطور.
متأسفانه، ما هنوز داده‌هایی در مورد تأثیر بالقوه بلندمدت میکروپلاستیک‌ها بر سلامت انسان نداریم. اما از آنجا که می‌دانیم آنها برای حیوانات مضر هستند (و پلاستیک‌ها بخش توصیه‌شده‌ای از یک رژیم غذایی سالم و متعادل نیستند)، جکسون خاطرنشان می‌کند که می‌توان با اطمینان گفت که نباید آنها را وارد بدن خود کنیم.
وقتی زمان شستن شلوار استرچ، شلوارک بسکتبال یا جلیقه ضد آب فرا می‌رسد، می‌توانید اقداماتی را برای جلوگیری از ورود میکروپلاستیک‌ها به محیط زیست انجام دهید.
با جدا کردن لباس‌ها شروع کنید - نه بر اساس رنگ، بلکه بر اساس جنس. لباس‌های زبر یا خشن، مانند شلوار جین، را جدا از لباس‌های نرم‌تر، مانند تی‌شرت‌های پلی‌استر و ژاکت‌های پشمی بشویید. به این ترتیب، اصطکاک ناشی از برخورد پارچه‌های زبرتر با پارچه‌های نازک‌تر را در عرض ۴۰ دقیقه کاهش خواهید داد. اصطکاک کمتر به این معنی است که لباس‌های شما به سرعت فرسوده نمی‌شوند و احتمال پارگی زودرس الیاف کمتر می‌شود.
سپس مطمئن شوید که از آب سرد استفاده می‌کنید و نه آب داغ. گرما الیاف را ضعیف می‌کند و باعث می‌شود راحت‌تر پاره شوند، در حالی که آب سرد به دوام بیشتر آنها کمک می‌کند. سپس به جای چرخه‌های منظم یا طولانی، چرخه‌های کوتاه را اجرا کنید، این کار احتمال پارگی الیاف را کاهش می‌دهد. وقتی این کار را انجام می‌دهید، در صورت امکان سرعت چرخه چرخش را کاهش دهید - این کار اصطکاک را بیشتر کاهش می‌دهد. طبق یک مطالعه، این روش‌ها در کنار هم، ریزش میکروفایبر را 30 درصد کاهش داده‌اند.
در حالی که ما در مورد تنظیمات ماشین لباسشویی صحبت می‌کنیم، از چرخه‌های حساس خودداری کنید. این ممکن است برخلاف تصور شما باشد، اما برای جلوگیری از ساییدگی، نسبت به سایر چرخه‌های شستشو آب بیشتری مصرف می‌کند - نسبت آب به پارچه بالاتر در واقع می‌تواند ریزش الیاف را افزایش دهد.
در نهایت، خشک‌کن را کاملاً کنار بگذارید. به اندازه کافی روی این موضوع تأکید می‌کنیم: گرما عمر پارچه‌ها را کوتاه می‌کند و احتمال خراب شدن آنها را در بار بعدی شستشو افزایش می‌دهد. خوشبختانه، لباس‌های الیاف مصنوعی به سرعت خشک می‌شوند، بنابراین آنها را بیرون یا روی نرده دوش آویزان کنید - حتی با استفاده کمتر از خشک‌کن، در هزینه‌ها نیز صرفه‌جویی خواهید کرد.
بعد از اینکه لباس‌هایتان شسته و خشک شدند، آنها را دوباره به ماشین لباسشویی برنگردانید. بسیاری از لباس‌ها نیازی به شستن بعد از هر بار استفاده ندارند، بنابراین اگر بعد از یک بار استفاده بوی بدی ندادند، آن شلوارک یا پیراهن را دوباره در کمد قرار دهید تا دوباره یا دو بار بپوشید. اگر فقط یک نقطه کثیف وجود دارد، به جای شروع به بسته‌بندی، آن را با دست بشویید.
همچنین می‌توانید از محصولات مختلفی برای کاهش ریزش میکروفایبر استفاده کنید. شرکت Guppyfriend یک کیسه لباسشویی ساخته است که به‌طور خاص برای جمع‌آوری الیاف شکسته و ضایعات میکروپلاستیک و جلوگیری از پارگی الیاف در منبع با محافظت از لباس‌ها طراحی شده است. فقط الیاف مصنوعی را داخل آن قرار دهید، زیپ آن را ببندید، آن را در ماشین لباسشویی بیندازید، آن را بیرون بکشید و هرگونه پرز میکروپلاستیک چسبیده به گوشه‌های کیسه را دور بریزید. حتی کیسه‌های لباسشویی استاندارد نیز به کاهش اصطکاک کمک می‌کنند، بنابراین این یک گزینه است.
یک فیلتر پرزگیر جداگانه که به شلنگ تخلیه ماشین لباسشویی متصل است، یکی دیگر از گزینه‌های مؤثر و قابل استفاده مجدد است که ثابت شده است تا ۸۰٪ میکروپلاستیک‌ها را کاهش می‌دهد. اما زیاد در مورد این توپ‌های لباسشویی که ظاهراً میکروفایبرها را در شستشو به دام می‌اندازند، زیاده‌روی نکنید: نتایج مثبت آن نسبتاً جزئی است.
وقتی صحبت از مواد شوینده می‌شود، بسیاری از برندهای محبوب حاوی پلاستیک هستند، از جمله کپسول‌های مناسبی که در ماشین لباسشویی به ذرات میکروپلاستیک تجزیه می‌شوند. اما کمی تحقیق لازم بود تا بفهمیم کدام مواد شوینده مقصر هستند. قبل از اینکه دوباره مواد شوینده خود را تهیه کنید یا به فکر ساخت خودتان باشید، یاد بگیرید که چگونه بفهمید که آیا مواد شوینده شما واقعاً سازگار با محیط زیست هستند یا خیر. سپس از روزی که آنها را می‌شویید، از مواد مصنوعی خود مراقبت کنید.
آلیشا مک‌داریس نویسنده‌ی همکار مجله‌ی پاپیولار ساینس است. او که از علاقه‌مندان به سفر و عاشق واقعی طبیعت‌گردی است، عاشق این است که به دوستان، خانواده و حتی غریبه‌ها نشان دهد چگونه ایمن بمانند و زمان بیشتری را در فضای باز بگذرانند. وقتی او نمی‌نویسد، می‌توانید او را در حال کوله‌گردی، قایق‌رانی، صخره‌نوردی یا سفرهای جاده‌ای ببینید.